Historia instrumentów muzycznych
Muzyka jako sztuka kompozycji towarzyszyła ludzkości na przestrzeni wieków – tak naprawdę od najdawniejszych czasów. Od tysięcy lat stanowi ważny element ludzkiej kultury i towarzyszy człowiekowi przy zabawie, świętowaniu, pracy czy odpoczynku, ubogacając jego życie. Dzisiaj chcemy pokrótce przybliżyć historię instrumentów muzycznych i pokazać, jak się zmieniały na przestrzeni dziejów.
Odnotowano, że w czasach prehistorycznych instrumenty służyły głównie do nadawania rytmu. Pomimo tego, że wydobywały się z nich dźwięki o różnych wysokościach, to nie przypominały jednak melodii w obecnym tego słowa rozumieniu. Pierwszymi instrumentami muzycznymi były piszczałki, muszle, grzechotki, łuki muzyczne i różnego rodzaju bębny. Za najstarszy instrument na świecie uznano odnaleziony na terenie Niemiec flet, którego istnienie szacuje się na 35 tysięcy lat.
W późniejszych latach wraz z biegiem czasu instrumenty również były udoskonalane. Za sporą inspirację do tworzenia kolejnych przedmiotów muzycznych uznano łuk myśliwski. Na jego podstawie stworzono łuk muzyczny, który nadal używany jest w niektórych regionach Afryki i Ameryki Południowej. Kolejnym etapem transformacji łuku było stworzenie harfy, której konstrukcja opierała się na cięciwach napiętych na łuku.
Kolejne lata przyniosły rozwój instrumentów strunowych. Popularne stały się liry, które budową wywodziły się od harf. Stanowiły ważny element kulturowy, często pojawiając się w dziełach literatury czy mitach. Instrumentem pokrewnym do liry była kitara, którą jednak wyróżniało to, że miała większe pudło rezonansowe, przez co wydawany przez nią dźwięk wydawał się donośniejszy. Te instrumenty z kolei powoli ewoluowały w kierunku przedmiotu, który mógł nasuwać skojarzenia z obecnie chyba najpopularniejszym instrumentem, czyli gitarą. Około 3 tys. lat p.n.e. pojawiła się bowiem w Indiach strunowa cithara. Datuje się, że około 800 lat p.n.e. pojawiły się pierwsze lutnie.
Początki obecnej ery to przede wszystkim rozwój organów pneumatycznych, które w zależności od regionu świata różniły się wielkością i sposobem grania na nich. W X w. do Europy docierają instrumenty, które można nazwać lutniami. W kolejnym stuleciu po raz pierwszy można spotkać się z konstrukcją, która przypominała obecnie szeroko znane skrzypce, chociaż, żeby zbliżyć się do współczesnej formy i przejść wymaganą transformację, potrzebowały blisko 500 lat.
Epoka renesansu to czas rozwoju muzyki – pojawiają się wtedy klawesyny, a wcześniejsze wersje instrumentów zaczynają otrzymywać bardziej „współczesne” kształty. Na te lata przypada również powstanie klawikordu, który około XVII w. przekształca się w fortepian. Coraz większy nacisk kładzie się na jakość wytwarzanych instrumentów, przywiązuje się wagę do szczegółów wykonania, docenia też rzemieślników wykonujących instrumenty, m.in. lutników. Kolejne lata i wieki przyniosły potrzebę tworzenia coraz to bardziej dynamicznych utworów, co z kolei przełożyło się na rozwój bardzo dobrze znanych obecnie instrumentów takich jak m.in. trąbka, saksofon, gitary elektryczne i szeroki wachlarz instrumentów elektronicznych.