Złączki XLR

Oryginalne złącze Cannon X odniosło spory sukces, ale zostało zmodyfikowane około 1950 r. Za pomocą zatrzasku, aby zapobiec poluzowaniu się przy przypadkowym pociągnięciu lub narażeniu na wibracje. W tym momencie był znany jako złącze Cannon XL.

Dalsza aktualizacja nastąpiła około 1955 roku, kiedy styki zostały otoczone gumą syntetyczną, aby nadać numer części XLR. Zastosowano również wersję wykorzystującą izolację z tworzywa sztucznego, która miała rodzinną numerację części XLP, chociaż obecnie nie jest to widoczne. Od wczesnego wprowadzenia złącza XLR inni producenci zaczęli produkować kompatybilne części, a teraz stały się one standardową częścią do półprofesjonalnych i profesjonalnych zastosowań audio. Złącza XLR wszystkich wariantów liczby pinów są dostępne w wersjach męskiej i żeńskiej, tj. Wtyki XLR i gniazda XLR, zarówno z opcją montażu na kablu, jak i w obudowie.